بهینه سازی مسیر بار توپی شیر به روش سطح پاسخ در فرآیند هیدروفرمینگ لوله با استفاده از معیارهای چروکیدگی و flsc در واماندگی

فرایند هیدروفرمینگ لوله به عنوان یکی از روش های نوین در شکل دهی فلزات مورد توجه بسیاری از صنایع قرار گرفته است. در این روش با اعمال فشار داخلی هیدرولیکی و نیروی محوری، لوله تغییر شکل می دهد و شکل سطح داخلی قالب را به خود می گیرد. تولید قطعاتی متنوع با شکل های پیچیده، سبک، با دقت ابعادی و استحکام بالا از جمله مزایایی می باشد که باعث گسترش کاربرد این فرایند شده است. مسیر بارگذاری در این فرایند از اهمیت ویژه ای برخوردار است و عمدتاً با روش آزمون و خطا که زمان بر و پر هزینه است، بدست می آید. برای حل این مشکل از روش های بهینه سازی در شبیه سازی فرایند هیدروفرمینگ استفاده می گردد. پارامترهای مختلفی در بهینه سازی این فرایند مورد سنجش قرار می گیرندو مقادیر بهینه آن ها برای دستیابی به بهترین مسیر بار تعیین می شوند. شیرهای توپی عملکرد ساده ای دارند و قادر به حفظ و تنظیم جریان سیال با دبی و فشار بالا می باشند، به همین دلیل به طور گسترده در صنعت مورد استفاده قرار می گیرند. توپی این شیرها به صورت سنتی با فرایندهای ریخته گری یا آهنگری تولید می شوند. یک روش جدید ساخت این قطعه استفاده از هیدروفرمینگ لوله است که علاوه بر کاهش وزن و صافی سطح بسیار بالا، کاهش هزینه تولید را به دنبال دارد. در این پایان نامه به بهینه سازی مسیر بار هیدروفرمینگ لوله جهت تولید توپی شیر با استفاده از روش سطح پاسخ پرداخته می شود. همچنین به منظور تعیین واماندگی ها از معیار مجموع تنش فشاری برای کنترل چروکیدگی و از منحنی های حد شکل دهی مبتنی بر تنش (flsc) برای گلویی شدن استفاده می شود.